-
1 ἑρπετόν
A beast or animal which goes on all fours, Od.4.418 ;πᾶν ἑ. πληγῇ νέμεται Heraclit.11
;ἑρπετὰ ὅσσα τρέφει μέλαινα γαῖα Alcm.60.3
; ;τοῖς μὲν ἄλλοις ἑρπετοῖς πόδας ἔδωκεν.., ἀνθρώπῳ δὲ καὶ χεῖρας X.Mem.1.4.11
; ἑρπετά, opp. πετεινά, Hdt.1.140, cf. Theoc.15.118, A.R.4.1240: generally,ἑ. οὐδὲ γυνή Call.Jov.13
; πυκινώτατον ἑ., of a hound, Pi.Fr. 106 ; of insects, Semon.13, Nic.Fr. 74.46.II creeping thing, reptile, esp. snake, E.Andr. 269, Theoc. 24.57 ;περὶ κιναδέων τε καὶ ἑ. Democr.259
; ; of the monster Typhoeus, with a snake's body, Pi.P.1.25.2 as Adj., creeping,κακὸν ἑ. πρᾶγμα POxy.1060.7
(vi A. D.);τὰ ἑ. θηρία Philum.Ven.10.1
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἑρπετόν
-
2 ἑρπετόεις
ἑρπετόεις, εσσα, εν, zum kriechenden Thiere gehörig, γένος Opp. Cyn. 2, 274, d. i. ἑρπετῶν.ὁ, τό (ἕρπω), kriechendes Thier, καὶ δάκετα Ar. Av. 1069; ἄγρια Eur. Andr. 269; bes. Schlange, Theocr. 24, 56. Allgemein, ὅσσ' ἐπὶ γαῖαν ἑρπετὰ γίγνονται, Alles was auf Erden einhergeht, auf ihr lebt und webt, Od. 4, 418; τοῖς μὲν ἄλλοις ἑρπετοῖς πόδας ἔδωκαν, ἀνϑρώπῳ δὲ καὶ χεῖρας Xen. Mem. 1, 4, 11; von Hunden, Pind. tr. 73; von Landthieren übh., Bahr. 95, 22; Pind. P. 1, 25 nennt den Typhon Ἁφαίστοιο ἑρπετόν, das feuerspeiende Ungeheuer.
-
3 δακετόν
-
4 φονή
φον-ή, ἡ, always, exc. in Suid., in pl.,A carnage, esp. on the field of battle,ἀσπαίροντας ἐν ἀργαλέῃσι φονῇσιν Il.10.521
;ἐν φοναῖς καλῶς πεσόντ' A.Ag. 447
(lyr.);ἐν φοναῖς πεπτῶτ' ἄθαπτον S.Ant. 696
;ἔτι ἐν τῇσι φονῇσι ἐόντας Hdt.9.76
;κομισθέντα ἐκ τῶν φονῶν Ael.NA5.1
; also of slain beasts, ;ἐν φοναῖς θηροκτόνοις E.Hel. 154
.II blood shed by slaying, θῆκέ τ' Αἴγισθον ἐν φοναῖς laid him weltering in his blood, Pi.P.11.37, cf. Ael.NA1.18,3.21; φονῶν is prob. for φόνων in S.El.11, Tr. 558; so ἑρπετὰ καὶ δάκετα.. ὑπ' ἐμᾶς πτέρυγος ἐν φοναῖς ὄλλυται come to a bloody end, Ar.Av. 1070 (lyr., paratrag.); ποίῳ δὲ κἀπελύσατ' ἐν φοναῖς τρόπῳ; what was the manner of her bloody end? S.Ant. 1314; φοναῖς murderously, ib. 1003 (expld. as Adj. by Sch., cf. φονός).
См. также в других словарях:
MYRUS — Graece Μύρος, muraena dentata est, καρχαρόδους proin Aristoteli, utpote dentes habens ἔξωθεν καὶ ἔσωθεν. Muraenarum enim aliae dentatae sunt. Athen. l. 7. ubi ait. τῶ μυραινω ν δακούσας ἀναιρεῖν τὰς ἐξ ἔχεως; aliae edentulae. Quas ita quidem… … Hofmann J. Lexicon universale
